Κανονικότητα για τον Άδωνι και την κυβέρνησή του είναι οι πλειστηριασμοί, να μένει ο κόσμος στο δρόμο, και να παίρνουν το σπίτι του οι τράπεζες για ένα κομμάτι ψωμί.
Μπορεί να μην εξέπληξε κανέναν, γιατί το είπε ο Άδωνις, ή απλώς να μη βόλευε στους διθυραμβικούς τόνους -σαν τα ερωτήματα του Χαρδαλιά- για την κίνηση της κυβέρνησης να ζητήσει παράταση στο καθεστώς της προστασίας της πρώτης κατοικίας που βάζει στον πάγο για λίγους ακόμα μήνες τους πλειστηριασμούς.
Αλλά ο Γεωργιάδης δεν μπορούσε να το καταπιεί χωρίς να αφήσει μια μικρή αιχμή και το στίγμα της ιδεολογίας του.
«Δεν πιστεύω να υπάρχει αντίρρηση από θεσμούς εν μέσω κρίσης. Η άρση της προστασίας πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αποτελούσε ένα βήμα προς την οικονομική κανονικότητα, αλλά τίποτε κανονικό δεν έχει η οικονομία μας αυτή τη στιγμή. Θα πάμε πιο πίσω στο χρόνο για να συνέλθει η οικονομία μας μετά την καραντίνα», ανέφερε.
Τώρα μας λένε να “μείνουμε σπίτι”, οπότε δεν μπορούν να μας πάρουν το σπίτι. Τώρα λένε ότι πρέπει να κάνουμε όλοι θυσίες, και θυσία για τις τράπεζες είναι να βγάλουν λίγο αργότερα το βιος του κόσμου στο σφυρί, για ένα κομμάτι ψωμί. Τώρα σφίγγουμε το ζωνάρι, κλεινόμαστε σπίτι, τίποτα δεν είναι κανονικό στην καπιταλιστική οικονομία μας. Όταν περάσει όμως η πανδημία, κανονικότητα δεν είναι να ανασάνει ο κόσμος, αλλά να ασφυκτιά από τα χρέη και να χάσει το σπίτι του.
Επιστροφή στην κανονικότητα σημαίνει ανάπτυξη, και ανάπτυξη για τα αρπακτικά, σημαίνει να τα πάρουν από τον κοσμάκη. Αυτή είναι η δική τους κανονικότητα και είναι δικό μας καθήκον να βάλουμε εμπόδια και “ανωμαλίες” στο έργο τους.